صدام کن از این غربت خونگی
ازاینجا که غیراز خیال تونیست
توخوابم نمیدیدم عاشق بشم
تو چشمات پراز لذت زندگیست
صدام کن میخوام چشمای بستمو
دوباره به رویای تو وا کنم
میخوام طمع خوابای شیرینمو
توروزای تلخ پیداکنم
برگرد از خودم بیزارم نکن
عشق اگه خوابه بیدارم نکن
این آرامش و از چشام نگیر
خستم از خودم تکرارم نکن
این خونه پراز حرفای من بود
روزای باتو رویای من بود
قلبی که برات زندگی میکرد
قلبی که تو دستای من بود
توخوابم نمیدیدم عاشق بشم
بیا با من دل بریده بشین
از عشقی که تکرار کردم بگو
غروری که از دست دادم ببین
صدام کن که دیوونگی حقمه
نبودی و روزی که آوار شد
توپیله نمیتونه پروانه شه
دلی که به عشق تو بیدار شد
