هم میشه وایساد هم میشه دویید
هم میشه کم نیاری هم میشه برید
همیشه همینه
همیشه عجیبه
همیشه واسه فراموشی دل میدی به غریبه
هم میشه وایساد هم میشه دویید
هم میشه کم نیاری هم میشه برید
همیشه همینه
همیشه عجیبه
همیشه واسه فراموشی دل میدی به غریبه
همیشه ضربانه قلبم بالاست
همیشه راست میگم اگه مستم داداش
دسته خودم نی که
میگم اگه از غم بکنم پیرت
ساعتا میره
میاد رو کینه
همرو تلافی میکنم
دنباله آدم خوبم به تنهایی میخورم
همه میرن یا میرم
چی ام؟ کی ام؟
تو این رنگایه شاد چه تیرم
یه قایق سوراخ من الکی پارو
دلم دستت مثل یه سوزن تو انبار کاه بود
گم بودم تو زندگیت همیشه من
برق خونه خیلیامون خاموشه و بیداریم تو جامون
مثل منی توام نه
یه سکوت از فریاد بلندتر
عین غروب دریا شدم من
کلا کر
حرفا مثل تفنگن
کشندس
یا سفید یا زردم عجب به حال دو رنگم
هم میشه وایساد هم میشه دویید
هم میشه کم نیاری هم میشه برید
همیشه همینه
همیشه عجیبه
همیشه واسه فراموشی دل میدی به غریبه
هم میشه وایساد هم میشه دویید
هم میشه کم نیاری هم میشه برید
همیشه همینه
همیشه عجیبه
همیشه واسه فراموشی دل میدی به غریبه
میخوام یه برادر خوب بره ابجیم شم
یه پسر قوی بره بابام
یه رفیق بامرام واسه رفیقم
یه پشت و پناه واسه مامان
میخوام بشم اونیکه خودم میخوام
اونیکه هلم میداد
اون حسی که منو میگرفت رو همه بلندیا
میخوام همون شم
آسمون شم
اصلا ابریشم کبودشم
تو یکی بود یکی نبود نبودشم
میخوام بشم اونیکه اول میخوابه
برگشتت بیشتر از چک برگشتیامه
گرفته تاریکی کل زندگیمو
من حتی رنگم میپره رنگم سیاهه
همه جا صدا قدمایه پاته
داره میره عه چه شاده
مهم نی براش ، نبود این انتظارم
مرامو کی نداشت؟ قشنگ ترین اشتباهم
