یه غریبه پیشم اینجاست یه پر از حرف جدیده
منو برعکس تو میفهمه عجیبه که چقدر هر موقع میخنده شبیته
شاید اون که جات الان رو به رومی یادم گرفت یه روزی جاتم گرفت
بدون شب بخیر تو بالاخره خوابم گرفت
شایدم تا ابد این خونه رو ماتم گرفت بگم واقعا چه حیف
همه چی رو به راهه آره بیا ببین مشتامو جاش رو در دیواره
من نخواستم بشم بشم اونکه کم میاره
ولی اونم تورو یادم من میاره ...
همه چی رو به راهه آره بیا ببین مشتامو جاش رو در دیواره
حال منم عین تو تعریفی نداره همه چی رو به راهه آره
فقط اگه بارون بذاره ...
منو هست یادت اصلا تا که اومد اسمت هربار شکستم
میندازه منو یاد تو زخمای دستم شک نکن تو بهرته حالت از من
اون نمیدونه چرا قفل چشام رو در این خونه
تا وقتی من تو اون پی تو میگردم این غریبه تا ابد غریبه میمونه
