فندک بهمن و خاکسترش
هرکی منو میبینه میگه این حالش بده
هی یه ضرب میچاقمو کنارش کره
منو کاغذ و خودکار یه بالش کمه
بده.. فیلرو بزارم توش هه هه
زبون بمالم روش
یه کامم میدم تو بشی نم کام بشو
ولی هی نگو نفازم کوش
من بریدم خوردم از دختر و پسر
رفیق، این خنجر پشتمو بزن
دوست دختر عزیزم چیزی کمو کسر نیست؟!
منو نپیچون با یکی بودن واست بس نیست؟
چی میخواید از جونم؟ گناه من چیه؟
انقدر میکشم ندونم خدای من کیه
میدویی عین سگ واسه پول و شلمه
یا میری خراب کنی خودتو واسه یه هرزه
این خریته محض یه لحظه
دشمنای زیاد دخترای پتیاره
رفیقای خاله زنک لج منو در میاره
ما که نون و نمکمون توی سفره له شد
تو بچاق یه پیپر بعد بشاش تو عشقو
رفاقت و احساس خورد شد لاکاغذ
فندک و گرفتم من زیر اون راحت
دودش کردم سوزوندمش از حافظه بردم
این سیگار لعنتی از من جدا بشه عمرا!
یکی میگه چتم یکی میگه چته
یه دخترم میاد میگه شمارتو بده
هه هه وا نستا بدو بینم
با خودم عهد بستم راهو جلو میرم..
